De vervreemde moeder – over het werk van Anida Yoeu Ali
“Door gebruik te maken van je eigen lichaam als materiaal is performancekunst een directe daad van dekolonisatie. Er zit een bepaalde vrijheid in die veel macht heeft en hard nodig is,” legt de Cambodjaans-Amerikaanse kunstenaar uit wanneer haar wordt gevraagd waarom ze voor performancekunst kiest. Het is niet haar bedoeling om provocerend werk te maken, maar door zichzelf en het publiek nauw te betrekken in haar interventies, worden diepgewortelde, kwalijke patronen snel blootgelegd.
Gewapende dienstbaarheid – over La Servidumbre van Sandra Eleta
Eleta geeft een podium aan vrouwen die veelal over het hoofd worden gezien. Met de serie La Servidumbre (de dienstbaarheid) portretteerde Eleta bedienden in de Panamakanaal-zone, en ze deed dat zo dat de geportretteerden trots en zelfvertrouwen uitstraalden.
Achter het masker – over feministisch collectief Tomorrow Girls Troop
Tomorrow Girls Troop is een intersectioneel feministische groep is verspreid over de hele wereld en focust zich op genderongelijkheid in Japan en Korea. Het collectief formuleert activisme als een artistieke daad.
Alsof onze lichamen eigendom waren van een ander – over het werk van Pamela Enyonu
Van oudsher werd portretkunst ingezet om de machtspositie en status van de geportretteerde te tonen. Enyonu geeft hier een eigentijdse draai aan. In haar portretten vereeuwigt de kunstenaar fictieve, Zwarte, vrouwelijke leiders en staat ze zichzelf toe in een betere toekomst te geloven.
Een ode aan de vulva – geen pornopoezen maar lippen zonder schaamte
Er heerst een vervormd beeld van hoe een vulva eruit moet zien. Dat is ook niet gek als je kijkt naar de ‘strakke pornopoezen’ die vrijwel onze enige beeldreferentie zijn in de media. Het geslachtsdeel lijkt voor veel mensen een mysterie vanwege het gebrek aan kennis. Maar dat is aan het verschuiven, en steeds meer kunstenaars tonen de vulva in al haar glorie, dwars tegen de schaamte en seksualisering in.
Het kwetsbare lichaam zonder beschermende idealisering – over RAUW in Het Rembrandthuis
Romy Zwart bezocht de tentoonstelling RAUW in Het Rembrandthuis. Hier laat een selectie hedendaagse werken zien dat een lijf meer is dan enkel een façade. Het is een complex systeem en een vat vol innerlijke processen die de oppervlakte lang niet altijd verraadt.
Susanna Inglada legt de diepgewortelde rolpatronen tussen man en vrouw bloot
Met de solotentoonstelling ‘What are you looking at?’ presenteert Susanna Inglada zestien nieuwe werken in Drawing Centre Diepenheim. Thema’s als sociale ongelijkheid en machtsverhoudingen komen terug in de diverse werken, van collages tot animatie en van raamtekeningen tot keramische werken.
Advertenties
Ook adverteren op mistermotley.nl ? Stuur dan een mail naar advertenties@mistermotley.nl
Nieuwe artikelen laden...