In aflevering tien van Kunst is Collectief – de laatste in deze speciale reeks van Kunst is Lang – is kunstenaar Jeanne van Heeswijk te gast. Van Heeswijk vormt in haar eentje natuurlijk geen collectief, maar werkt collectief in al haar projecten, in steeds wisselende samenstellingen. Voor haar is collectief maken een poreus proces dat continu in beweging is, en iets dat nodig is om samen in beweging te komen en invloed te hebben op je eigen toekomst.
‘Laten we de literatuur eens een boyband cadeau doen,’ en zo geschiedde. In de negende aflevering van Kunst is Collectief is BOYBAND, de literaire boyband te gast. In gesprek met Luuk Heezen vertellen Wout Waanders, Jelko Arts en Martin Rombouts over hoe ze een boyband en literatuur combineren. ‘We stelen van allebei de kanten om een soort raar Frankenstein-monster te maken.’
In aflevering acht van Kunst is Collectief zijn Marcia Nolte, Stijn van der Vleuten en Bob Waardenburg van collectief We Make Carpets te gast. Ze maken tapijten door patronen te leggen met alledaagse voorwerpen zoals schuursponzen, pleisters, potloden en paperclips. ‘Je bent pas samen aan het maken als je samen gáát maken. Als je vooraf gaat bedenken wat het eindresultaat wordt, is er geen ruimte meer voor samen ontdekken wat het zou kunnen worden.’
In aflevering zeven van Kunst is Collectief zijn Tara Karpinski, Cecilia Hendrikx en Annemarie van den Berg van Pink Pony Express te gast. Het collectief ontleende haar naam aan de Pony Express: een koeriersdienst van ruiters die elkaar in estafettevorm afwisselden en zo post en kleine goederen in relatief korte tijd van de ene naar de andere kant van Amerika kon brengen.
In aflevering zes van Kunst is Collectief is Club Gewalt te gast. Het Rotterdamse collectief maakt, componeert, produceert en vertolkt eigen werk. In gesprek met Luuk Heezen vertelt Club Gewalt over hoe de zoektocht naar meerstemmigheid naast pijnlijk ook productief kan zijn.
In de vijfde aflevering van Kunst is Collectief – de voorjaarsreeks van Kunst is Lang waarin we onderzoeken wat het betekent om een collectief te zijn – zijn Brian Elstak, Edmée Loupatty, Giuseppe du Crocq en Macarena Loma Yevenes van Lowrey Foley McClane te gast.
‘Ik heb het gevoel dat wij ‘rond’ fungeren, daarbuiten is veel vierkante shit waarmee we moeten dealen.’ In de vierde aflevering van Kunst is Collectief is BOG. te gast. BOG. werkt vaak collectief: samen bedenken ze de concepten, schrijven ze de teksten, creëren ze het toneelbeeld, staan ze op het podium en vormen ze de organisatie.
In aflevering drie van Kunst is Collectief – de voorjaarsreeks van Kunst is Lang waarin we onderzoeken wat het betekent om een collectief te zijn – zijn Jonmar van Vlijmen, Ronald Boer en Rosanne van Wijk van De Onkruidenier te gast. Als ‘ecosysteem-futuristen’ onderzoeken zij hoe we ons kunnen leren aanpassen aan een landschap dat onderhevig is aan klimaatverandering.
In de tweede aflevering van Kunst is Collectief – de voorjaarsreeks van Kunst is Lang waarin we onderzoeken wat het betekent om een collectief te zijn – zijn Malú van der Bijl, Sofie Hollander, Fenna Koot, Emmie Liebregts en Bo Stokkermans van De School te gast. ‘Productiviteit is niet het hoogste doel.’
In de allereerste aflevering van Kunst is Collectief – de voorjaarsreeks van Kunst is Lang – zijn Tessel Brühl, Roos Pollmann, Flavia Faas en Céline Talens van Questions Collective te gast. Als welke lekkernij voelen zij zich op de dag van de opname? In gesprek met Luuk Heezen vertelt Questions Collective over hoe deze vraag en andere werkvormen bijdragen aan het blijven ontwikkelen van hun collectieve samenwerking, wat het belang is van een opperhoofd per project en over de ongekende kracht van ‘emergency eggs’.
Deze week is Tina Farifteh te gast bij Kunst is Lang. In haar documentaire Kitten of vluchteling? probeert Tina te achterhalen hoe onze empathie voor vreemdelingen werkt: Oekraïners in nood halen we met onze eigen auto op, terwijl mensen van verder weg of met een ander uiterlijk niet welkom zijn. Het werk ligt qua onderwerp in het verlengde van haar video-installatie The Flood, waarin je wordt ingeklemd tussen drie manshoge beeldschermen met beelden van de zee, terwijl een robotstem opdreunt hoeveel vluchtelingen op een bepaalde datum omkwamen tijdens hun poging Europa te bereiken.
De natuurtaferelen van Jessica Skowroneck zijn met zwierige, energieke kwaststreken geschilderd. Ze bevinden zich vaak op de grens van abstractie en figuratie. Haar meest recente werk bestaat volgens Jessica uit ‘innerlijke landschappen’: er is een verband tussen de woeste Zweedse natuur waarin ze is opgegroeid, het platte Nederland waar ze nu woont en de kwesties die haar op het moment van schilderen het meest bezighouden.
Pleun Gremmen tovert in hun videowerken digitale werelden tevoorschijn, met behulp van 3D-animaties. De onderwerpen van dit werk dringen zich op vanuit frustratie. Zo dompelde Pleun zich onder in extreem-rechtse internetfora en bestudeerde onder meer de geradicaliseerde terrorist die in 2019 in Christchurch 51 mensen vermoorde. Ook maakte hen werken over de baarmoeder, waar Pleun in hun eigen leven diens relatie mee bevraagt.
Als de sculpturen van Dieke Venema personages zouden zijn, zou je ze kunnen omschrijven als ingetogen, weifelend en bescheiden. Dieke maakt ze van ‘lullig materiaal’, en geeft ze een amorfe vorm, die slechts in de verte lijkt op iets dat je herkent. Haar beelden zijn daardoor nooit stellig en onwrikbaar, en lijken tussen alle definities in te vallen – wat precies de bedoeling is.
Deze week is Jop Vissers Vorstenbosch te gast bij Kunst is Lang. Jop is naar eigen zeggen een ‘schilder die er van alles bij verzint.’ Bijvoorbeeld door zijn schilderijen te tonen in zelfgebouwde sculpturale omgevingen, die een sterk bepalende context toevoegen, maar ook door een lichtbak als basis te nemen en er verschillende lagen beschilderd plexiglas voor te plaatsen.
Ook adverteren op mistermotley.nl ? Stuur dan een mail naar advertenties@mistermotley.nl