De herinneringen van onze huid – over What My Hands Know
In de tentoonstelling ‘What My Hands Know’ staat het werk van twaalf kunstenaars centraal die binnen hun praktijk het fysieke lichaam als instrument beschouwen, als drager van kennis. Daarmee onderscheiden de kunstenaars zich van een wereld waar onze lichamen en de daarbij horende lichamelijke ervaringen steeds minder centraal staan in onze gedigitaliseerde levens, schrijft Fenne Saedt. Voor hen is het maken van kunst een proces waarin een voorbedacht concept niet leidend is, maar geest, gevoel, instinct, lichaam, ogen en handen samenkomen.
‘Ik maak nu wat ik wilde maken toen ik jong was.’ – in gesprek met Lieke Göbbels (1948 – 2022)
Het idee dat experiment en vernieuwing enkel bij de jonge kunstenaar te vinden is, lijkt in onze hersenen geprogrammeerd. Om…
De aftakeling van het lichaam zorgt óók voor een nieuwe waarneming – een interview met Marten Hendriks
Het idee dat experiment en vernieuwing enkel bij de jonge kunstenaar te vinden is, lijkt in onze hersenen geprogrammeerd. Om…
‘Digitaal fotograferen, dat is niets voor mij’ – een interview met Bertien van Manen
Het idee dat experiment en vernieuwing enkel bij de jonge kunstenaar te vinden is, lijkt in onze hersenen geprogrammeerd. Om die…
Jagers en verzamelaars van de 21e eeuw
Elf mensen en een vogel: Fenne Saedt geeft een inkijkje in de wereld van verzamelende wezens. Wie zijn ze en…
Waarom we meer naar het werk van oudere kunstenaars moeten kijken
Laatst vertelde iemand mij over een kunstenaar die al sinds de jaren ’50 actief is als schilder, maar afgelopen jaar…
Olafur Eliasson : de zonnegod
Of je het nu wel, of niet met eigen ogen gezien hebt: het beeld van een enorme, goud gloeiende, stralende bal van geel licht, hoog hangend in de Turbine Hall van TATE Modern in Londen is maar weinig kunstliefhebber vreemd. The Weather Project (2003) is een iconisch kunstwerk uit de handen van Olafur Eliasson, de zonnegod.
Van liefhebber tot vriend
Dit artikel is oorspronkelijk geschreven in augustus 2017 en vandaag opnieuw gepubliceerd.‘you could say that my work is … a…
Hoe je een onprofessionele kunstenaar kunt zijn
Niemand vindt het leuk om amateur, dilettant of knutselaar te worden genoemd. “Onprofessioneel”: het is een belediging die té gemakkelijk te maken is.
This Art Fair 2018
Het is de kunstafsluiter van het jaar: This Art Fair. Met een buik nog overvol van al het lekkers genuttigd…
I Am For – Claes Oldenburg
“Ik ben voor kunst die politiek-erotisch-mystiek is, kunst die iets anders doet dan in een museum op zijn reet zitten.”…
ALTERNATIVE TRUTHS : KARL MARX IN EEN BAD VOL BLAUWE GLITTERS
Post-Truth (politics) : Het is ‘een bijvoeglijk naamwoord dat op omstandigheden wijst waarbij objectieve feiten minder bepalend zijn in het…
Het verdronken dorp
53°18’02.3”N 5°05’12.0”E : op Google Maps slechts een wegwijzer te midden van een onde nieerbaar gebied, ergens in Oost-Vlieland. Het…
Welkom in de bananenrepubliek!
Het is de meest gemakkelijke plant uit de kamerplantenencyclopedie: de Sanseveria – in volkstaal beter bekend als de Vrouwentong -….
Godpipo zoekt een plek
Wat het meest gemist wordt door de de amateurkunstenaar én deeltijdkunstenaar is een plek waar men ideeen kan uitwisselen en…