Ik weet wanneer ik iets kan maken door hoe het voelt – over het zintuiglijke potentieel van kunst
Kunstpraktijken die zelfstimulerende expressie omvatten, zijn lange tijd gegroepeerd onder de naam ‘Outsider Art’, een omstreden term die autodidactische kunstenaars en kunstenaars met een handicap letterlijk buiten het middelpunt van het artistieke discours plaatst. Veel van deze praktijken worden gekenmerkt door hun directheid, waarbij het maken gedreven lijkt te worden door een verlangen naar interactie met de wereld. Dat kunst emoties kan overbrengen, snappen we wel, maar hoe zit het met de sensatie van de hand die tegen het papier duwt, met het voelen van een kleur in je buik, met het vasthouden van een camera met flapperende handen? Wat als we kunst benaderen vanuit de lichamelijke bewegingen die ten grondslag liggen aan haar totstandkoming, en onze focus verleggen naar de zintuiglijke ervaring van het maken? En hoe maken we ruimte voor praktijken waarin de lichamelijke stimulatie van het maakproces even belangrijk, of zelfs belangrijker is dan het resulterende werk?
Hyperstructuren beklimmen op blote voeten – met bezoeker X naar Raphaela Vogel in De Pont
Met een bezoeker die toevallig op blote voeten door de tentoonstelling KRAAAN van Raphaela Vogel loopt, besluit Dagmar Bosma de omvangrijke selectie aan werken nader te onderzoeken. Aan de hand van spinnenwebben, verdorde bladeren, miniatuurversies van monumentale bouwwerken, giraffen, een Duitstalige cover van Ain’t got no life, een glijbaan en een anatomisch model van een penis ontdekken ze hoe het werk van Vogel bol staat van de feministische tendensen, post-humanistische fantasieën en kritiek op modernistische grootheidswaanzin.
Toegezongen aarde – met Jasper Griepink naar Song Sing Soil in de Vleeshal
Samen met kunstenaar Jasper Griepink bezoekt Dagmar Bosma Song Sing Soil in de Vleeshal. In de gotische ruimte raken ze aan de hand van de krioelende, over elkaar heen buitelende en samenkluitende lichamen in gesprek over hoe aarde niet één is, de relatie tussen lied en land, en ecocentrische verstrengeling.
De diviniteit van dans – met Connor Schumacher naar The Rhythm of the Night in het Frans Hals Museum
Dagmar Bosma brengt met danskunstenaar Connor Schumacher een bezoek aan The Rhythm of the Night. De werken in de tentoonstelling zetten henzelf in beweging en leiden tot gesprekken over de gemeenschap van dansende lichamen, therapeutisch raven, de omlijning van je persoon los kunnen laten en het uitzweten van het kapitalisme.
Leer en lollipops – met Mr. Fetish Eagle Amsterdam naar G.B. Jones in Kunstverein
Voor De ontmoeting bezoekt Dagmar Bosma de tentoonstelling van queercore-icoon G.B. Jones in het Amsterdamse Kunstverein. Daar ontmoet Dagmar kopstuk uit de Nederlandse leer- en fetishscene Karin Bleie, die regelrecht uit een van G.B. Jones’ tekeningen gestapt zou kunnen zijn.
Ik wil een constant orgasme in een prachtig lichaam
Dagmar Bosma bespreekt hoe het fysieke en psychische lichaam samenhangen. Hen kijkt hoe ons beeld over het lichaam is gevormd door filosofen als Nietzsche en Spinoza en gaat in op de krachtige kwetsbaarheid van trans*lichamen in het werk van verschillende kunstenaars.
De kunst van het weghalen
Dagmar Bosma schrijft over kunstwerken waarvan het de bedoeling is dat er slechts een schim of schilfer achterblijft, werken die niet meer zijn dan hun negatieve ruimte.