De kunst van het luisteren
Na de overweldigende indrukken van nieuwigheid, blijft Cécile Verwaaijen met een dubbel gevoel achter na haar bezoek aan het recent heropende Koninklijk Museum voor Schone Kunsten in Antwerpen. ‘Dolend door een labyrint van de pas geverfde zalen vol oude meesters, werd ik overvallen door een enorme teleurstelling. Waar waren de vrouwelijke kunstenaars in dit enorme museum?’
Hulde aan de kunstenaars zonder ‘carrière’! – een pleidooi voor hoop
De één heeft het, de ander zal er altijd naar blijven streven. In dit gloeiende pleidooi zet Cécile Verwaaijen uiteen hoe ze omgaat met het enigma dat succes is, binnen het kunstenveld. ‘Lieve mensen, jullie schieten niet tekort, het systeem schiet tekort. Het spel heeft gewoon te weinig geld in kas en te weinig plekken in het clubhuis.’
Waarom ik niet meer naar Rembrandt, Van Gogh en Picasso kijk
Cécile Verwaaijen heeft zich laten vormen door het werk van een dominantie, smalle groep louter mannelijke kunstenaars. Bovendien kwamen ze met flinke voorsprong bovendrijven ten koste van marginaal gemaakte groepen, zoals vrouwen, mensen van kleur en/of niet-westerse kunstenaars. Daar heeft ze nu verandering in gebracht.