‘Mijn werk moet over mensen gaan’ – op atelierbezoek bij Reggie Voigtländer
Reggie Voigtländer laat als een kind die veilig onder de tafel is gekropen zien hoe de wereld in haar ogen in elkaar steekt, een wereld waar ze weinig van begrijpt maar die onontkoombaar is, waartegen ze zich verzet en die ze probeert te veranderen. ‘Als je denkt over verzet tegen onrecht in de wereld kun je doorgaans twee dingen doen: je kunt terrorist worden of je conformeren. Het enige alternatief dat ik had, is kunstenaar worden.’ Alex de Vries bezocht het atelier van Voigtländer.
De vrijheid van het niet weten – op atelierbezoek bij Marc Warning
Alex de Vries ging op atelierbezoek bij Marc Warning. Na een loopbaan waarin hij toneelbeelden maakte voor onder meer Onafhankelijk Toneel, Nationale Opera en Toneelgroep Amsterdam wijdt Marc zich sinds 2021 aan zijn carrière als beeldend kunstenaar. ‘Ik heb een manier van doen en werken ontwikkeld waarbij ik niet denk: ‘Ik heb ’t gevonden, maar wat heb ik gevonden?’ Ik probeer te definiëren wat ik nog niet weet of ken. Als je iets nog niet weet, is alles nog mogelijk; de vrijheid van het ‘niet weten’.’
Cartograaf van haar bestaan – op atelierbezoek bij Marjo Postma
Alex de Vries ging op atelierbezoek bij Marjo Postma. ‘Het fysieke van het maken van mijn werk vind ik fijn, want er gebeurt van alles in mijn hoofd terwijl ik het maak. Er ontstaat een fantasiewereld, een eigen universum, als tegenwicht voor wat er in de werkelijkheid gebeurt. Ik ben bezig met een film die tactiel en poëtisch moet zijn, een eigen werk dat niet te letterlijk is.’
Een plek van vóór het spreken – op atelierbezoek bij Kim Streur
‘De kracht van het werk van Kim Streur is de manier waarop persoonlijke intimiteit het particuliere sentiment overstijgt en een gezamenlijke bespiegeling wordt van het besef van wat er in de wereld is tussen het bestaande en het onvoorstelbare.’ Alex de Vries bezocht Kim in haar studio.
‘Wat heb ik nu weer gedaan?’ – op atelierbezoek bij Marja van Putten
‘Ik word zelf steeds normaler, maar mijn werk wordt steeds gekker’, vertelt Marja van Putten als Alex de Vries bij haar op atelierbezoek gaat. Als schilder werkte Marja jarenlang met een systeem waarmee ze haar doeken opbouwde met negen vakken die ze indeelt in drie basiskleuren: rood, groen en wit, en contrasten zoals binnen en buiten, hard en zacht. Geen systeem om het systeem, maar een houvast om haar composities dynamisch te maken. Drie jaar geleden gooide Marja het roer om en begon aan haar 2D-werken onder de noemer FemmeBRUT: textiele sculpturen van een groep gestalten met uiteenlopende achtergronden en karakters.
‘In iedere splinter zie ik een beeld’ – op atelierbezoek bij Wim Vonk
Als het kunstenaarschap van Wim Vonk iets niet is dan is het wel theorie. Hoewel hij eindeloos over zijn werk kan vertellen is in feite niets van tevoren bedacht, maar altijd ter plekke aangetroffen en gemaakt. Zijn werkplaats is dan ook eerder een garage dan een studio, eerder een opslagruimte dan een studeerkamer. Alex de Vries bezocht die garage en sprak Wim Vonk over zijn kunstenaarschap.
‘Ik ben kunstenaar als een daad van verzet’ – op atelierbezoek bij Annemieke Alberts
Annemieke Alberts beschouwt kunst mede door haar orthodox-christelijke opvoeding als een vorm van verzet en vrijheid. Haar schilderijen kenmerken zich door een unieke benadering van ruimte, kleur en licht. Alex de Vries bezocht haar atelier en sprak met Annemieke over haar praktijk. ‘Het begrip vrijheid – het verlangen daarnaar – is een rode draad in al mijn werk. Het manifesteert zich als een ruimte waarin je alle kanten op kunt.
Schrijvend tekenen – De zelfoverwinning van Mariette Linders
Alex de Vries sprak met Mariette Linders over haar loopbaan en kunstpraktijk, en hoe onverwachte gezondheidscomplicaties haar werk en benadering van kunst hebben beïnvloed. Mariette reflecteert op de ervaringen die ze op verschillende werkplekken en in samenwerking met anderen opdeed, en hoe deze haar ontwikkeling als maker hebben gevormd. ‘Ik wilde kunst maken die als luciferhoutjes tussen de oogleden zou staan. Wakker blijven, niet alles aannemen, maar zelf blijven kijken. En ik wilde het “intellect” gevoelig maken, een lichaam als bedding geven.’
‘Verrek, ik ga dood. Ik moet eens goed opletten hoe dat gaat…’ – in gesprek met Toon Teeken
Alex de Vries sprak de 79-jarige Toon Teeken over zijn loopbaan en de portretten die hij nog altijd schildert. In zijn werk laat Toon Teeken bekende figuren uit de literatuur, muziek, filosofie en kunst opduiken, al zijn hun gezichten vaak niet uitgewerkt. ‘Als je iets aanwijst, maak je het altijd kapot. Je moet er omheen praten, dan kun je het beste definiëren.’
‘Ik voelde me altijd gelukkig in de bouwkeet’ – op atelierbezoek bij Karin Daan
Alex de Vries ging op atelierbezoek bij Karin Daan. Samen blikken ze terug op Karins praktijk als ontwerper van werk in de openbare ruimte, waaronder het Amsterdamse Homomonument, en spreken ze over waar Karin nu mee bezig is. ‘Ik heb misschien wel het meeste geleerd van het lesgeven op de academie in ‘s-Hertogenbosch. Ik was daar om de studenten iets te leren, maar ik leerde zelf heel veel van de academie en de studenten.’
Onvermijdelijk kunstenaarschap – op atelierbezoek bij Susana Mulas Lastra
Door de kleine onzichtbare werelden die in haar leven met houtskool en pastel te tekenen, verbeeldt Susana Mulas Lastra natuurlijke verschijnselen die je met het blote oog niet kunt zien. Alex de Vries bezocht haar atelier, waar zij spraken over het meanderende pad dat haar huidige kunstpraktijk vormde.
De verbeelding werd aangezet – op atelierbezoek bij Rudolf Valster
Rudolf Valster laat in zijn werk zien dat de verfbehandeling en opbouw van een schilderij in de zeventiende eeuw niet veel anders was dan in de fundamentele schilderkunst die hij als modern kunstenaar onderzoekt. Vanuit die onderzoekende houding heeft Rudolf Valster een eigenzinnige en veelzijdige schilderpraktijk ontwikkeld waarin hij fotografische en digitale technieken in experimentele zin toepast. Alex de Vries bezocht Rudolfs atelier.
‘Zoals ik als kind keek, kijk ik eigenlijk nog steeds’ – op atelierbezoek bij Elleke van Gorsel
‘Eigenlijk heb ik geen vat op het leven, dat heb je niet in de hand, maar wel op mijn beelden.’ Alex de Vries bezocht het atelier van Elleke van Gorsel. Al haar werk, van zelfstandige beelden tot samengestelde installaties, heeft een uiterst persoonlijke achtergrond en motivatie. Ze kijkt nog altijd zoals ze als kind keek: heel dicht op de natuur, zodat haar waarnemingen zich verzelfstandigen als beeld.