Art Rotterdam 2019
Het bezoeken van een kunstbeurs is altijd intensief door de honderden enthousiaste kunstliefhebbers, snelle kunstverkopers, twijfelende verzamelaars en overtuigende kunstenaars, om nog maar te zwijgen over het ruime aanbod aan hedendaagse kunst dat er te zien valt. Overprikkeld dat zeker, maar ook absoluut voldaan keert men huiswaarts.
Een plezier is het om de serene sculptuur van Guide Geelen in Galerie Ramakers te aanschouwen, de prachtige vitrine van Sven Kroner in Galerie Fons Welters en de ogenschijnlijk brutale werken van John Robinson in Division of Labour. Uit deze enorme verscheidenheid aan kunst maakt Mister Motley een bescheiden selectie van Art Rotterdam 2019:
Uit de dood ontstaat het leven. In de sculptuur van Guido Geelen zien we een mensfiguur, opgedeeld in verschillende lichaamsdelen; hoofd, romp, armen, onderlijf en voeten. Stuk voor stuk zijn zij voorzien van gaten waar glazen dragers voor tulpen in geplaatst zijn. Deze tulpen lijken zich te voeden aan het verval van het mensfiguur, en op den duur zullen ook hierdoor de tulpen vergaan.
Een verscheidenheid aan objecten houdt zich schuil in het landschap van Sven Kroner: schepen, dinosauriërs, huizen, bomen en zelfs een compleet ander landschap. Het is niet alleen kinderlijke onschuld dat zich in de vitrine bevindt, maar er wringt iets. De dinosauriërs lijken te verwijzen naar een ‘vroeger’; een ‘verleden’. Het stapeltje boeken bovenop de kast evengoed, waar een van de titels ‘The Evolution’ leest. Als laatste puzzelstukje is daar het andere landschap; een kleine afbeelding in de afbeelding van een landschap met daaruit opstijgend een toren van een kerncentrale. Misschien toont de vitrine ons een kijkje in het verleden, het heden en de toekomst, of wellicht zijn we al voorbij die ‘toekomst’ en toont Kroner ons een vitrinekast waarin relieken van het verleden opgeslagen liggen.
John Robinson toont ons zijn vurigheid en obessie om te creëren, tevens voorzien van een vleugje egocentrisme. Met werken zoals de drieluik ‘Ante-Garden’, uiteraard geïnspireerd op de ‘Tuin Der Lusten’ van Jheronimus Bosch, met hier en daar verwijzingen naar zelfs Picasso en Manet. In deze werken plaatst hij zichzelf, in verschillende posities waar eerder belangrijke figuren stonden afgebeeld in het ‘origineel’. Een van de meer brutale posities is toch wel het feit dat hij zichzelf plaatst tussen Adam en Eva.
Art Rotterdam 2019 is nog te bezoeken tot 9 februari.