This Art Fair 2018
Het is de kunstafsluiter van het jaar: This Art Fair. Met een buik nog overvol van al het lekkers genuttigd tijdens 1, 2 of misschien wel 3 kerstdiners kun je in de laatste dagen van 2018 de Beurs van Berlage bezoeken om het jaar af te sluiten met een flinke dosis kunst. Een kunstbeurs waar niet alleen gevestigde galerieën een stand kunnen huren, maar juist opkomende galerieën en individuele kunstenaars worden uitgenodigd om in solo- en duopresentaties hun werk te laten zien.
Het biedt een alternatief voor het traditionele beursmodel, waarin galerieën en kunsthandelaren een essentiële rol spelen. Bij This Art Fair kunnen kunstenaars namelijk op een onafhankelijke manier presenteren én verkopen. De uitkomst? Een verfrissende presentatie van 130 kunstenaars binnen de klassieke muren van de beurs van Berlage, een geslaagde zoektocht naar vrijheid tussen witte beurswandjes.
Wat valt op dit jaar? Er is weer kleur! Er is ambacht! Er is figuratie! Maar bovenal, er is een overvloed aan op het eerste gezicht niet verkoopbaar werk! Hoe vind je als kunstenaar, onafhankelijk van een galerie, de ruimte om binnen je presentatie ook je kunstenaarshand te laten spreken? This Art Fair 2018 is als koorddansen op een strakgespannen koord tussen artistieke vrijheid, en het beursprincipe.
‘Call the artist 0651845619‘. Direct bij binnenkomst tref ik 10 cijfers op een doek ergens in een hoek. Je kunt dit nummer bellen om te spreken met kunstenaar Lucas van Eeden die zich in een uit ramen bestaande constructie op een palet door de beurs heen beweegt. Dit werk zegt direct iets over de vrijheid die kunstenaars (mogen) nemen tijdens This Art Fair, bovendien is het een aanrader om even te bellen voor iedereen die komende dagen geen tijd heeft om de beurs te bezoeken.
Links de hoek om wacht toiletheer Casper Braat de beursbezoeker op. Hij verkoopt keramieke kunstdrollen voor slechts 25 euro en gebruikt wc-ontstoppers als afzetpaaltjes voor zijn kunst. Naast hem is Danielle Lemaire live aan het tekenen. Aan de wand hangt nieuw én oud werk in de meest prachtige kleuren. Ze deelt haar stand met Desiree Hammen die tijdens de beurs bezoekers uitnodigt om mee te werken aan een kunstwerk dat op 30 december af moet zijn. In dezelfde zaal kun je een DIY breipakket van Dagmar Stap kopen om thuis op de bank een percolator van wol te breien, zijn prachtige (ruimtelijke) werken van Mickey Yang te zien zoals twee potten met haring op zuur aan elkaar verbonden door een Slinky, en word je zo nu en dan gepasseerd door een man in badjas die zich terugtrekt in de logeerkamer van AnneMarie Nijhuis. Een kunstwerk van Ko de Kok is letterlijk uit zijn lijst van de muur gevallen en ligt als een legpuzzel in stukken op de grond
Monique Broekman & Jan van Hees nemen de bezoeker mee op vakantie, en toverden hun stand om in een reconstructie van een plek in de Brabantse bossen gevuld met schilderijen, foto’s en film. In deze groene wildernis is geen prijslijst te vinden maar staat het gesprek over de waarde en de prijs van het kunstwerk centraal. ‘Wat wil jij betalen voor het werk dat je zou willen hebben? Wij kijken of jouw waarde en onze waarde overeenkomen. Zodra onze waardes samen vallen, dan is het werk van jou.’ . Daarnaast, veel dank aan No Man’s Art Gallery voor het tonen van het prachtige werk van Nooshin Askari. Haar tekenachtige schilderwerk in slechts één kleur bleef nog minuten op mijn netvlies staan.
Uiteraard is er bij This Art Fair ook ruimte voor videowerk, zoals de prachtige film van Natalia Papaeva over het verliezen van haar moedertaal. In dezelfde zaal staat een immens, monumentaal werk van Luuk Wezenberg. Een architecturale installatie die de toenadering en het ervaren van ruimte bevraagt. Ook Morena Bamberger is met haar glimmende mixed-media installatie een van de vele voorbeelden van kunstenaars waarmee This Art Fair aantoont dat zij meer is dan alleen een verkoopbeurs, dat maakt het een prettige, gemoedelijke beurs om voor langere tijd te zijn.
Ondertussen vindt zich in de foyer een performance plaats van Ibelisse Guardia Fellaguti die zich laat inspireren door Boliviaanse volkdans en dit gebruikt als startpunt om de relatie tussen lichaam, dans en beweging te onderzoeken. Maarten Bel maakt een radioprogramma met de naam ‘Tussen Kunst & Kids’ en Anan Striker draait tapes te midden van een installatie bestaande uit enorme tekeningen, decoratiemateriaal uit een friettent en kunsstof barriere blokken waarin hij verkondigt dat Ajax Art is.
In de grote beurszaal zijn veel ‘ruimtes in de ruimte’ te vinden zoals het rondreizende object ‘Temple of Echoes’ van Nathalie Mannaerts en Rutger van der Tas die je uitnodigen om binnen de drukte van de beurs even te onthaasten met een kop thee in hun tempel. Tot groot contrast met de stand van Dagobert Macib. Het lijkt alsof de kunstenaar tijdens het opbouwen van zijn werk in paniek alles uit handen heeft laten vallen en de crime scene begrensd door afzetlint zo snel mogelijk heeft verlaten. En tot slot: de stand van Caz is zoals men inmiddels van hem gewend is een bombastische bedoeling aan fel gekleurde, 3D geprinte werken die verwijzen naar zijn helden uit de kunstgeschiedenis. Tussentijds laat hij een zingend koor aan mannen met gekleurde neuzen door de beurs schuifelen, een performance waarvan de titel in positieve zin perfect de lading van de beurs dekt: ‘I’ve stayed too long at the fair’.
This Art Fair is nog t/m 30 december te bezoeken in de Beurs van Berlage
Ook adverteren op mistermotley.nl ? Stuur dan een mail naar advertenties@mistermotley.nl