Museum Philips Stadskanaal

Deze mannen (meestal) en vrouwen (soms) hebben eenzelfde obsessionele en vernauwde blik. De amateur musea om het even oneerbiedig te zeggen hebben  meestal te maken met het werk dat de medewerkers tot hun pensioen of ontslag deden en daardoor zijn ze erg deskundig en kunnen ze al je vragen beantwoorden. Zonder werk leven ze eigelijk nog steeds voor het werk. In Stadskanaal wordt hard gewerkt aan het Museum Philips Stadskanaal, wel, ik wist er niets van maar in 1955 vestigde Philips hier een fabriek waar beeldbuizen en relais en halfgeleiders werden gemaakt. Na de sluiting hadden mensen weliswaar een goede afvloeiingsregeling maar geen werk meer Een van hen, Ed Donga,  verzamelde alle spullen die her en der op de vensterbanken stonden en in de logeerkamer waren beland en bracht ze samen in een klein gebouw  aan de weg langs het kanaal.  Beeldbuizen, sportbekers, het kostuum van de harmonie Phiesta, een directiebureau, huisvlijt van vroegere werknemers waarin  de producten van de fabriek werden verwerkt, een paar schilderijtjes van de plaatselijke schilder, het is een bonte verzameling. De mannen wachten nu nog op toestemming van de gemeente, tot alle papieren verder zijn ingevuld en goedgekeurd. En dan komen waarschijnlijk ook hier weer van die lieve dames met koffie en cake de bezoekers opwachten (net als bij de watertoren), al zal Ed Donga de rondleidingen zelf blijven verzorgen. Ik verheug me er op.