Art Cologne 2016
50 jaar geleden opende Art Cologe zijn deuren voor publiek. Ondanks dat de beurs enorm geexpandeerd is, is de insteek nog hetzelfde. De beurs bestaat uit ruim opgezette white cubes waar galeriehouders hun waar aan de man brengen.
Christian Jankowski bouwde midden op de beursvloer een karaoke bar van aluminiumfolie. Ondanks de glazen deur die geluid moest tegenhouden was het achter de stend van stenge galeriehouders in geblokt pak nog steeds te horen wanneer je meezong. Aan de buitekant van de karaoke bar plakte Jankowski bodyduilders en naakte vrouwen.
Deze neon is buiten de context van een beurs veel mooier. Soms zou heel erg rijk zijn best een uitkomst zijn, dan nam ik deze onder mijn arm mee naar huis.
Dit is bedriegelijk: op een foto kan is de schaal verdwenen en kan alles groot of klein zijn, daarom zijn beeldverslagen ook niet altijd goede informanten. Maar om een idee te geven: dit werk was zeker 7 meter breed en 5 meter hoog. De rorschach tekening van Richter is niet geschilderd of getekend, maar met hele fijn steekjes geborduurd.
Ok, als ik heel erg rijk zou zijn zou ik het strijken ook leuker maken met een van deze jongens!
Omdat Isa Genzken net weg is uit het Stedekijk Museum dacht ik: er is vast al een Genzken overkill (kan dat?), dus eigenlijk had ik besloten dit werk niet in de Motley-selectie te doen. Ik liep alleen al een tijdje achter deze strenge dame in donkergroen vilten mantelpak met stevige kuiten, ze had flink de pas erin en de kunst kon haar niet deren. Totdat ze zich liet verlijden door Isa. Het was alsof de potige boblijn ineens wat zachter werd en ze bleef minutenlang voor het werk staan.
Art Cologne toont een speciale tentoonstelling met 50 jaar avant-garde kunst uit Nederland, België en Duitsland, samen met in opdracht gemaakt nieuw werk van drie opkomende hedendaagse kunstenaars. Voor Nederland maakte Melanie Bonajo nieuw werk. Films van stokoude mensen die over vroeger vertellen voor scrollende computerschermen ondersteund door computer geluiden. Op een hele grote tong gemaakt van pasteltinten foam kun je voor de film liggen. (stel u een zachte chez-longue voor, dat is na een dag beusrslenteren een zeldzame oase in een woestijn) Melanie Bonajo heeft een nieuwe, uitgebreide versie van een film gemaakt over ouderen en de digitale wereld die tot en met 6 juni te zien is tijdens de tentoonstelling Hacking Habitat in de voormalige gevangenis in Utrecht. Het is niet makkelijk om in je hart geknepen te worden na een dag van meer dan 10.000 kunstwerken; De film van Bonajo is echter wederom een schot in de roos waar ze zonder enkel sarcasme bejaarde vrouwtjes met scootmobiel laat ronddraaien op een kopje koffie en in een wasmachine. Ik begrijp, dit klinkt absurd. Haast je naar Utrecht om het zelf te bekijken en neem daarna een uurtje extra, want je gaat daarna een bezoek willen brengen aan je opa of oma.
Curatoren Ellen de Bruijne (NL) en Stella Lohaus (BE) hebben de tentoonstelling Eins, zwei, Wechselschritt samengesteld met onder anderen werk van Joseph Beuys, Ger van Elk, Panamarenko, Marcel Broodthaers, Georg Baselitz, Marlene Dumas, Rosemarie Trockel, Daan van Golden, Navid Nuur en Peter Buggenhout. Naast Melanie Bonajo hebben Sine Van Menxel (BE) en Nora Schultz (DE) in opdracht nieuw werk gemaakt.
Art Cologne is tot het einde van de week te bezoeken.