In finity – herman de vries in Venetie
Met een zachte stem hoor je herman de vries het woord in finity herhalen vlak voordat je het Rietveld paviljoen betreedt. Door een kleine pauze tijdens de uitspraak vermengd hij de woorden finity en infinity. De geur van de honderden rosa damascenna cirkelt in het rond in het lichte paviljoen. Horen, zien, ruiken. Je zintuigen worden aangesproken in de tentoonstelling to be all ways to be van herman de vries.
Een fotoverslag
De titel van de tentoonstelling staat met houtskool van de verbrande acacia’s uit het Eschenau geschreven op de helder witte muur. Het visuele dagboek dat de vries aanlegde op Venetië vult een hele wand. Op het eiland Lazzaretto Vecchio en in het Giardini park verzamelde hij natuur en bracht het tot een ordening. Naast dit nieuwe werk is ook eerder werk te zien. De aardeuitwrijvingen van vele verschillende locaties en een collectie sikkels, een serie stenen en rasenstücke zijn eveneens te zien in de tentoonstelling. Voor het paviljoen ligt een steen ingelegd met goud: veritas existentice. Deze tekst is ontleend aan de filosoof Pierre Gassendi: de waarheid van het bestaan ligt verborgen in de dingen zelf: het is wat is het is. de vries beperkt zich niet enkel tot het paviljoen, hij heeft ook werk gemaakt op het eiland Lazzaretho Veggio: hierover volgt nog een verslag.
De woorden infinity en finity sluiten naadloos aan bij de gehele tentoonstelling. Enerzijds het vergankelijke van de natuur en anderzijds de oneindigheid in de herhaling in zijn ordening, als een mantra tot in de abstractie.