10 Tips voor het vinden van modellen
Sinds een tijdje heb ik een stagiaire, ze heet Pippilotta en daarom heb ik haar ook gelijk aangenomen. Als je een stagiaire hebt moet je opeens onder woorden gaan brengen hoe je dingen doet, want zo iemand wil van je leren. (Over het hebben van een stagiaire in de toekomst een ander lijstje).
Ik ga er niet vanuit dat iedereen mijn werk kent, maar in mijn werk fotografeer ik zo uiteenlopend mogelijke modellen: ex-junks met een modellendroom, psychisch gestoorden daklozen in Ethiopië die eruitzien als koningen seksdokters, kerstmannen en amateur modellen uit Groningen.
De meest gestelde vraag die ik krijg over mijn werk is: ‘Hoe vind je in Godsnaam al die mensen?’ Mijn antwoord was altijd ‘gewoon’, want voor m’n gevoel gebeurde het gewoon. Maar nu ik een stagiaire heb die niet weet hoe een camera werkt en ik haar toch iets moet leren, heb ik toch meer m’n best gedaan dit in woorden uit te drukken.
1: Praat altijd met iedereen
De beste modellen vind je als je er niet naar op zoek bent. Door altijd met iedereen praatjes aan te knopen vergroot je het aantal mensen waar je toegang tot hebt. Als je altijd tegen de cassières van de JUMBO grapjes maakt en je bedenkt later dat je een model nodig hebt van boven de 35 jaar met Pippi Langkous-staartjes, dan heb je de helft van het werk al gedaan.
Mensen zijn eerder bereid je model te zijn, als ze je al kennen en daarom denken dat je geen psychopaat bent.
Bovendien maakt met iedereen praten je leven leuker!
2: Je moet je modellen vleien
Als je op een man afstapt die de langste baard heeft die je ooit hebt gezien en je vraagt: ‘Hoi, mag ik met je mee naar huis om je baard te fotograferen voor een kunstproject?’ dan zal die man vooral bang zijn voor dat kunstproject (en dat je een galg van zijn baard wil maken waar je opgezette hamstertjes in hangt). Zeg daarom eerst altijd: ‘Wauw, jij hebt echt de mooiste baard die ik ooit heb gezien! Ik wou dat ik zo’n baard had!’
3: Flirt
Als je ook maar het flauwste vermoeden hebt dat iemand je seksueel aantrekkelijk zou kunnen vinden, gebruik dat. Over het algemeen is iedereen huiverig om een vreemde in zijn huis te halen, behalve als ze met diegene naar bed willen. Je hoeft dat vervolgens niet per se te doen, maar als je daar zin in hebt of als het een redelijke tegenprestatie is voor de foto, mag het wel.
4: Vind je modellen echt leuk
Mensen voelen altijd of je interesse in hen oprecht is. Als ik een psychisch gestoorde dakloze zie, ben ik ook echt benieuwd naar hoe hij leeft, praat, denkt en lijkt het me leuk een tijdje samen op te trekken. Ik vind rijke mensen eng en stom (al wil ik natuurlijk zelf wel rijk zijn), dus die fotografeer ik ook nooit. Als je bijvoorbeeld een modeblog maakt, spreek dan alleen mensen aan op straat waarvan je echt vindt dat ze er heel bijzonder uitzien.
5: Kijk altijd om je heen
Je hebt mensen die lopend altijd naar de grond kijken. Je vindt dan een hoop kwartjes en soms een dood vogeltje, maar om modellen te scouten kan je beter om je heen kijken. Zelfs als je niet direct beet hebt is het nuttig: mensen kijken is het voorwerk van mensen vinden en weten waar je ze moet vinden.
6: Kijk nooit weg
Als je mensen vriendelijk aankijkt, ook als je denkt dat dat ongemakkelijk is (omdat ze extreem knap zijn of juist geen armen en benen hebben), dan heb je het eerste contact al gelegd. Bovendien vindt iedereen het fijn om gezien te worden, wat iets anders is dan dat er naar je gekeken wordt.
7: Schroom niet met aanspreken
Een beetje schroom heeft iedereen als je een vreemde moet aanspreken. Ik heb dat ook en Diane Arbus had dat ook. Je hoofd verzint daarom vaak smoesjes waarom nu geen goed moment is: ‘Maar die persoon is aan het bellen’, of ‘ik ben aan het bellen’ of ‘Ja maar nu ben ik gewoon even boodschappen aan het doen, ik ben op zoek naar huzarensalade, niet naar die fantastisch uitziende Braziliaanse madame met de grootste borsten ooit.’
Modellen aanspreken doe je niet op kantoortijden, dus altijd de stemmetjes in je hoofd negeren en gewoon doen. Behalve als je ECHT geen zin hebt.
En weet dat het ergste dat kan gebeuren is dat iemand ‘nee’ zegt.
8: Accepteer geen ‘nee’
Soms zeggen mensen eerst ‘nee’ omdat ze gewend zijn op alles eerst ‘nee’ te zeggen. Dan kan het zin hebben niet gelijk af te druipen, maar toch proberen diegene enthousiast te maken, desnoods te vragen of je ze nog een keer mag mailen zodat ze er nog even rustig over na kunnen denken. Maar als je merkt dat ze echt niet willen, laat ze dan met rust. In eerste instantie wil 7 van de 10 mensen niet en je kan dat hoogstens oprekken tot 6 van de 10.
{C}{C}{C}{C}{C}{C}{C}
9: Weet dat mensen bang zijn voor het internet
Ik denk dat het voor het internet veel makkelijker was mensen op de foto te krijgen. Fotograferen was toen nog een particuliere bezigheid: je kon een foto afdrukken en aan een muur hangen, en dat was het dan ook wel zo’n beetje. Mensen zijn nu banger dat hun foto opeens op de site ‘Mensendieopvarkenslijken.nl’ terecht komt. Het helpt afspraken te maken wat er met de foto gebeurt. Je kan beloven dat een foto nooit zonder toestemming gepubliceerd zal worden, niet op het internet zal verschijnen en enkel voor tentoonstellingen gebruikt zal worden. Maar als je dat belooft moet je het ook doen.
10: Laat mensen meekiezen over de foto’s (of juist niet)
Ik werk zelf vaak met een analoge camera omdat ik niet wil dat modellen de hele tijd op het schermpje gaan kijken en dan foto’s gaan afkeuren. Het liefst hou je totale controle over welke foto je gaat gebruiken. Maar modellen willen dat ook. Het helpt altijd als je ze belooft dat ze foto’s mogen veto-en. Maar wees daar voorzichtig mee. Ook hier geldt: als je dat belooft, dan moet je het ook doen. Ik heb eens gehad dat ik een jongen fotografeerde die achteraf van 3 rolletjes film slechts op één foto vond dat hij er goed genoeg opstond.
JAN HOEK WAS GISTEREN TE GAST BIJ MOTLEY’S RADIOPROGRAMMA. DAAR VERTELT HIJ EEN UUR LANG OVER ZIJN MODELLEN. LUISTER HIER.