DE WINTER IS LANG: Susan Khalil Yusef
Kunst is Lang is er een paar weken tussenuit, maar we hebben kunstenaars die recent te gast zijn geweest gevraagd naar hun favoriete aflevering uit ons omvangrijke archief. Dakota Magdalena Mokhammad koos voor de aflevering met Susanne Khalil Yusef, uit mei 2021. Susanne werd in Duitsland geboren, groeide op in Arnhem en heeft Palestijnse roots: ‘Susanne is een ervaringsdeskundige die een raam openmaakt om met haar mee te kunnen kijken. Dat maakt het laagdrempelig, het werk verwelkomt je, het is als snoep. Susanne zegt zelf ook dat ze het nieuws niet altijd volgt, en dat begrijp ik heel goed. Kunst is misschien een zachtere manier om dingen binnen te laten komen.’
‘In iedere splinter zie ik een beeld’ – op atelierbezoek bij Wim Vonk
Als het kunstenaarschap van Wim Vonk iets niet is dan is het wel theorie. Hoewel hij eindeloos over zijn werk kan vertellen is in feite niets van tevoren bedacht, maar altijd ter plekke aangetroffen en gemaakt. Zijn werkplaats is dan ook eerder een garage dan een studio, eerder een opslagruimte dan een studeerkamer. Alex de Vries bezocht die garage en sprak Wim Vonk over zijn kunstenaarschap.
Met het verdwijnen van nog een presentatie-instelling, dringt zich de vraag op hoe het cruciale middenveld kan overleven
In juli bleek dat het Mondriaan Fonds de subsidieaanvraag van Nieuw Dakota niet kon honoreren, ondanks een positieve beoordeling – er was simpelweg te weinig geld beschikbaar. De hoop was vervolgens gevestigd op het Amsterdams Fonds voor de Kunsten om het ontstane gat in de begroting te vullen, en ook daar: prima beoordeeld, geen geld beschikbaar. Met het verdwijnen van nog een presentatie-instelling, dringt zich de vraag op hoe dit cruciale middenveld kan overleven. Want het zijn juist deze plekken die als geen ander makers, publiek en gemeenschap bij elkaar kunnen brengen. Ze vormen een onmisbare schakel in het kunstecosysteem: groot genoeg om impact te hebben, klein genoeg om risico’s te nemen.
Voor deze Palestijnen is de camera het enige wapen dat rest – over de documentaire No Other Land
Vanaf vandaag draait No Other Land in de Nederlandse bioscopen, een documentaire van verschillende filmmakers die de gruwelijke Israëlische ontmanteling van Masafer Yatta vastleggen. Masafar Yatta is een verzameling van twintig bergdorpen op de Westoever, vestigingen die al op kaarten uit de negentiende eeuw te zien zijn. Maurits de Bruijn woonde de IDFA-première bij: ‘Er gleden golven van walging door het met rood pluche beklede Carré. Na anderhalf uur onrecht schoot het publiek uit de stoelen om zich over te geven aan een staande ovatie, die aanhield tot de Israëlische en Palestijnse filmmakers het podium betraden.’
DE WINTER IS LANG: Hans Eijkelboom
Kunst is Lang is er een paar weken tussenuit, maar we hebben kunstenaars die recent te gast zijn geweest gevraagd naar hun favoriete aflevering uit ons omvangrijke archief. Irene Ha, oftewel Baby Reni, koos voor de aflevering met Hans Eijkelboom. ‘Hij komt uit een hele andere generatie dan ik en is geboren na de WWII. Hij start de aflevering dan ook met de vraag hoe wij als Nederlanders hebben kunnen toekijken zonder iets te doen voor de Joodse gemeenschap. Die zie ik sterk in relatie tot wat er nu in Palestina aan de hand is. Als kunstenaars zouden we ons hier zeker over moeten uitspreken.’
Concepties
Jacqueline Grandjean gaat in gesprek met Abdelkader Benchamma over zijn handschrift en zijn fascinaties voor Breugel en Jeroen Bosch, over interhistorisme, buiten de kaders van het schilderij treden en wanneer een kunstwerk uberhaupt ‘af’ is. ‘Ik vind de fase waarin je kunt betwijfelen of een schilderij of tekening af is of niet een interessante overgangsfase. Er is ruimte voor onzekerheid en ik denk dat onzekerheid een gezonde gemoedstoestand is in onze huidige chaotische wereld.’
How the Stedelijk Museum Amsterdam refused to let ‘Bakunin’s Barricade’ be an actual barricade against the ongoing genocide
The Not Surprised Collective requested deploying Ahmet Öğüt’s Bakunin’s Barricade from the Stedelijk Museum, in June. They felt compelled to bring the voice of the visual arts to the resistance that other fields were already showing against the ongoing genocide. Purchased in 2020, the work has since been kept in storage, in waiting. But the barricade began to live a life of its own, caught in the crossfire of political discourse. Its sudden relevance sprang from stylistic similarities to student encampment for Palestine constructions from May 2024, and from its conceptual beauty—a barricade designed not only as a symbol but as something deployable, to be used in moments of social transformation, via the contract that accompanied it.
KUNST IS LANG: Dakota Magdalena Mokhammad
Deze week is Dakota Magdalena Mokhammad te gast bij Kunst is Lang. Dakota ziet zichzelf als een nomade die door verschillende werelden reist: ze werd geboren in Kazachstan, maar woont inmiddels tien jaar in Brabant, ze is via haar Afghaanse vader opgevoed met de Islam, en via haar Russische moeder met de Russisch-orthodoxe kerk. Haar installaties verkennen het lichaam en de constructie van (gender)identiteit. Bijvoorbeeld in het werk “he/him” “she/her”: twee
metalen kamerschermen tegenover elkaar, de een met in ovalen uitgesneden ornamenten, de ander met ornamenten in scherpere lijnen en uitstekende punten. Ze zijn duidelijk verschillend, maar zijn met zware ketens aan elkaar verbonden.
7 tentoonstellingen die je deze vakantie moet bezoeken
Op de koude dagen rondom de feestdagen is er genoeg te doen in het culturele veld in Nederland. De afgelopen weken publiceerde Motley een aantal teksten over verschillende tentoonstelling die nog steeds te zien zijn. Daag je winterdip uit en ga op pad. Bezoek onze culturele tips om warm te blijven tijdens deze vakantieperiode.
‘Je bent én kunstenaar én docent, en dat kun je integreren’ – in gesprek met Emiel Heijnen en Melissa Bremmer over Wicked Kunsteducatie
Iemand zei eens tegen ons: ‘you make arts education so sexy’, vertelt Emiel Heijnen. ‘Dat komt vanwege dat imago van kunsteducatie met de aardappelstempels, die soms heel tof kunnen zijn, maar daar zit een soort stoffige sfeer omheen waar wij niets van willen weten.’ Suzanne Dikker gaat naar aanleiding van het verschijnen van Wicked Kunsteducatie in gesprek met Melissa Bremmer en Emiel Heijnen. Het boek is een praktische handleiding die je helpt om in het ontwerpproces terecht te komen en tegelijkertijd onderwijskundige voeding vanuit de kunsten biedt.
De crypte in het café – over Colostric liturgy in Kunsthal Kloof
Anne-Mirthe Huijser bezocht de duo-expositie Colostric Liturgy in Kunsthal Kloof. De installatie die ze daar zag zet haar aan het denken over de rol van religie en spiritualiteit in de hedendaagse samenleving en in haar eigen leven. ‘De werken in Kloof brengen me in verwarring. Ik word geconfronteerd met mijn eigen wereldbeeld. Ik heb nooit om kunnen gaan met de ‘quick fix’-mentaliteit, vanuit mijn opvoeding heb ik geleerd altijd diepgang te zoeken. Niks hoort makkelijk te zijn.’
Het gereedschap van de meester zal het huis van de meester nooit afbreken – over de Badkuiplezing van Renzo Martens
Het Stedelijk Museum Amsterdam is gebouwd met donaties van families die hun fortuin verdienden met gedwongen arbeid op koloniale plantages. Dat benadrukte Renzo Martens wederom tijdens zijn Badkuiplezing in het museum. Ook groef hij in navolging van Jan Dibbets de fundamenten van het Stedelijk uit. Berber Meindertsma woonde zowel de lezing als de performance bij en vraagt zich af of het Martens gaat lukken het museum van binnenuit te veranderen.
KUNST IS LANG: Baby Reni
Deze week is Irene Hà te gast bij Kunst is Lang. Irene is beter bekend onder haar artiestennaam Baby Reni, ze is afgestudeerd als modeontwerper maar is net zo goed kunstenaar te
noemen. Haar werk gaat over het reproduceren en samplen van culturele invloeden, processen die door globalisering in een stroomversnelling zijn gekomen. Zo nam ze voor een recente installatie een aantal kledingstukken van westerse merken die hun ontwerp op Aziatische
kleding baseerden, om die weer te reproduceren in stoffen die ze zelf heeft gevonden. In diezelfde installatie hing naast een traditioneel Vietnamese jurk, een eigen ontwerp met daarop een afbeelding van instant noodles.
‘Ik ben kunstenaar als een daad van verzet’ – op atelierbezoek bij Annemieke Alberts
Annemieke Alberts beschouwt kunst mede door haar orthodox-christelijke opvoeding als een vorm van verzet en vrijheid. Haar schilderijen kenmerken zich door een unieke benadering van ruimte, kleur en licht. Alex de Vries bezocht haar atelier en sprak met Annemieke over haar praktijk. ‘Het begrip vrijheid – het verlangen daarnaar – is een rode draad in al mijn werk. Het manifesteert zich als een ruimte waarin je alle kanten op kunt.