Open ateliers op de Jan van Eyck
Afgelopen weekend opende de atelierdeuren van de Jan van Eyck academie in Maastricht. Dat wat normaal verborgen is, een experiment achter gesloten deuren, een test in een van de werkplaatsen, is voor even zichtbaar. Een rapportage van Hanne Hagenaars:
Kristina Benjocki
Aan het begin van de performance zien we een kast gestapelde plastic archiefladen voor de achterwand van de ruimte. Samen met haar compagnon loopt Benjocki er heen en opent een lade, pakt er een gevouwen poster van een gescand document uit, heel geordend volgens een vaste route loopt ze de ruimte in en spreidt de poster op de grond uit. Lege laden worden verplaatst. Een blijft open staan. De ruimte vult zich via de bijna rituele handelingen met documenten en laden. Het archief fragmenteert, zoals ook alle informatie tot ons komt.
Benjocki onderzocht de Cannerberg waar de ondergrondse ruimte na de tweede WO als hoofdkantoor voor de Navo diende. In haar studio zoemden en klikten beamers die projecties van tekeningen en andere weergaven van haar bevindingen op de muren lieten oplichten.
Ivan Martinez Lopez
Fake news, actueler kan het bijna niet. Inspiratie voor de kranten die de tafel in zijn studio bedekken was het werk Rumours (1981) van de Mexicaanse kunstenaar Ulises Carrión. Hij stuurde geruchten over zichzelf de kunstwereld in en trachtte vervolgens hun spoor te volgen. Ivan Martinez Lopez vertelt over de krantenverkoper uit het stadje waar hij in Mexico opgroeide. Deze legde zijn oor te luister bij de jongeren die een potje voetbal speelden en maakte vervolgens gebruik van hun namen in de verhalen die hij door een toeter over het dorp liet galmen. Wat heeft Ivan gedaan? Wie, wat, mijn zoon? Fake facts om de lokale kranten verkopen.
Lopez maakte kranten die puur op fictie zijn gebaseerd, hij bedekt de ene druklaag weer met de andere waardoor een krant vol chaos ontstaat, maar wonderschoon.
Tim Hollander
is in de ban van ‘the act of displaying’. Hij timmerde een grote vitrine die fungeerde als display en ontmoetingsplek voor afbeeldingen, voorwerpen, statements, afval, prints, pagina’s uit boeken en zelfs werken van andere kunstenaars. In alle vrijheid werkt Hollander aan steeds weer andere composities, een tentoonstelling die steeds verandert en iedere hiërarchie ondergraaft. Zo ontstond er een kunstenaarsboek waarvan iedere pagina een foto van zo’n fysieke display is. The Lazy Artist And Other Stories noemde hij het boek.
Julie van der Vaart
maakte een mysterieuze wand waar kleine wazige foto’s en dubbelbeelden dwarrelden. Found footage of zelfgemaakte foto’s, het doet er niet zo toe, in de doka creëert ze haar beelden. laat de tijd inwerken op het beeld en combineert de afbeeldingen. Lichamen lossen op, maar voor dat het zo ver is geven ze ons nog net genoeg informatie om verder te denken over onze plaats de kosmos, ons korte bestaan op aarde. Want al die poëtische beelden hebben zo wel iets wetenschappelijks, alsof je door de microscoop kijkt, als iets van een grotere waarneming, een sterrenhemel van verdwaalde lichamen.
Lena Bergendahl
creëerde een hallucinerende ruimte waarin een landschap centraal staat, maar ook documentatie en archiefmateriaal een rol speelt. Het landschap van Salt Lake City en Silicon Valley worden ontleedt en als bezoeker kun je er door heen lopen, zodat je onderdeel bent van dit researchlandschap.
Lees hier meer over de Jan van Eyck academie.
Ook adverteren op mistermotley.nl ? Stuur dan een mail naar advertenties@mistermotley.nl