RijksakademieOpen – de performances van Geo Wyeth
Waar ben ik beland? Samen staan we in Wyeth’s studio, omgebouwd tot een wereld zoals ik er nog nooit een heb ervaren. Gekleurde lampen flikkeren wild, aan de muren hangen een aantal gele truien en de vloer is bezaaid met stof en bruine aarde. De ramen zijn verduisterd met zwarte doeken en in een hoek ligt iets wat op een gesmolten tennisracket lijkt. Bevind ik me in een theaterdecor? Een kunstinstallatie? Een filmset? Heeft hier gisteren een uit de hand gelopen feestje plaatsgevonden? Dit zijn vragen die Geo wilt opwekken, in zijn installatie staat deze vraag van het individu centraal Niet het ontsnappen aan de wereld is van belang, maar het stellen van vragen. Waar ben ik beland? ‘People should ask that question every day, about everything’.
De Amerikaanse Geo Wyeth (31) verhuisde 9 maanden geleden van zijn appartement- en tevens studio- in New York naar het koele Nederland. Waar hij in New York geen rust kon vinden omdat zijn bed altijd prominent omringt was door zijn kunst, heeft hij in Nederland voor het eerst een losstaande studio in de Rijksakademie mogen omarmen. Echt thuis voelen doet hij zich in Nederland nog niet. Sterker nog, de eerste weken van zijn verblijf wilde hij zijn appartement niet verlaten en maakte hij kleine aquarellen aan de keukentafel, zo vertelt hij. De kleine aquarellen staan in groot contrast met de installatie die de gehele ruimte inneemt waar we ons momenteel in bevinden. Als een toerist voor de lange termijn zwerft hij iedere dag naar zijn atelier in de Rijksakademie waar hij dag en nacht druk bezig is.
In het gesprek wordt het al snel duidelijk dat Wyeth niet goed kan aarden in de Hollandse cultuur. De patriottische mentaliteit, die hij in de VS gewend is, heerst niet hier. Zichzelf verbazend over de Nederlandse tradities en dagelijkse omgang voelt hij zich vaak erg ongemakkelijk. ‘It’s like you walk into a room and question yourself “where am I?”, it’s awkward.’ Dit gevoel wordt wat mij betreft meteen duidelijk in zijn kunstwerk. Een reactie op deze gemoedstand, de vibe die Wyeth ervaart, is Tennisplayer 1.0. Een blonde schone die soms de naam Bianca toegeschoven krijgt, maar wat betreft die naam is Wyeth nog niet geheel tevreden. Hij schetst haar als Steffi Graf of als een van de stereotype, perfecte blanke meisjes uit zijn High School periode met blond haar en blauwe ogen. Tennisplayer 1.0 is geen tastbaar persoon maar staat symbool voor de emotionele ervaring van de vibe die hij omschrijft. Volgens Wyeth kunnen emoties namelijk ook in een lichaam vertaalt worden. Zo leerde we in eerdere performances Kitchen Steve en Wyeths dead jewish godmother kennen.
Dat Tennisplayer 1.0 niet alleen een vertaling van Wyeths gemoedstand is maar ook een politieke en sociaal geëngageerde reactie op zijn huidige leefomgeving is in zijn installatie niet helemaal terug te zien maar wel voelbaar tijdens het gesprek. Komende dagen op RijksakademieOPEN zal Wyeth als Tennisplayer 1.0 verschijnen en vermomd als dit symbool korte performances aan het publiek brengen. Met een vader en moeder die ooit het acteurschap beoefenden, ligt theater in Wyeths hart. Anekdotes over optredens in het nachtleven van clubs en de ontmoetingen die hij had met drag queens versterken zijn liefde voor het theater. ‘Drag queens thought me how to perform in a way, beautiful and ugly at the same time’. Wyeths personificatie van zijn emoties is echter minder uitbundig dan een echte drag queen, Tennisplayer 1.0 draagt wel een strak wit tennisrokje, witte sokken en een blonde pruik, maar is nog steeds herkenbaar als performancekunstenaar Geo Wyeth.
Some $1s 2B Proud Of – excerpt, Step and Repeat 2015, Video courtesy of the Museum of Contemporary Art, Los Angeles
Dat de installatie LOVE MOM heet, wordt duidelijk door een groot spandoek bestaand uit verschillende lappen gekleurd velours met de titel van het werk hierin verwerkt Het verwijst naar de manier waarop we onze cultuur geërfd hebben; op eenzelfde manier hebben we geen keuze in het verkrijgen van onze moeders. Wat er verder allemaal in de ruimte gaat gebeuren en wat we terug gaan zien van Tennisplayer 1.0 blijft onduidelijk en vooral geheimzinnig. Foto’s maken van Wyeths studio mag ik ook niet, volgens hem moet ik daarvoor langskomen tijdens RijksakademieOPEN.
Op zaterdag 28 en zondag 29 november is de Rijksakademie tussen 11:00 en 19:00 geopend voor bezoekers.
Residents 2015
Juliaan Andeweg (NL), Johann Arens (DE/NL), Shigeo Arikawa (JP), Josefin Arnell (SE/NL), Mercedes Azpilicueta (IT/AR/NL), Mahmoud Bakhshi (IR), Catherine Biocca (IT/DE), Ruta Butkute (LT/NL), Pauline Curnier Jardin (FR), Dit-Cilinn (SE/TH), Koen Doodeman (NL), Nickel van Duijvenboden (NL), Olivia Dunbar (CA/NL), Alex Farrar (GB/NL), Feng Chen (CN), Marije Gertenbach (NL), Margaret Haines (CA/US), Hamza Halloubi (MA), Riley Harmon (US), Tamar Harpaz (IL), Young Eun Kim (KR/NL), Jisun Kim (KR), Kareem Lotfy (EG/NL), Adrian Melis (CU/ES), Christine Moldrickx (DE), Matthijs Munnik (NL), Gareth Nyandoro (ZW), Thierry Oussou (BJ), Naïmé Perrette (FR), Agnieszka Polska (PL), Lisa Reitmeier (DE), Noah Ryu (KR), Aykan Safoglu (TR/DE), belit sag, Sam Samiee, Caterina Silva (IT), Eva Spierenburg (NL), Fraser Stewart (GB/NL), Jay Tan (GB/NL), Jouni Toni (FI), Ehsan Ul Haq (PK), Wouter Venema (NL), Robbert Weide (NL), Wu Chi-Yu (TW), Geo Wyeth (US), Aimée Zito Lema (NL/AR)
Ook adverteren op mistermotley.nl ? Stuur dan een mail naar advertenties@mistermotley.nl