Nothing Escapes My Eyes – David Krippendorff

We hebben het over een korte film in de solotentoonstelling van kunstenaar David Krippendorff, Nothing Escapes My Eyes, die nu te zien is in de C&H Gallery in Amsterdam. Krippendorff is een echte wereldburger. Hij werd in Berlijn geboren, groeide op in Rome en woonde voor een langere periode in New York. Hij noemt zichzelf ‘a permanent foreigner’ en onderzoekt in zijn werken de relaties tussen culturele identiteit, transformatie en het begrip ‘thuis’. Nothing Escapes My Eyes is ook zo’n werk wat in gaat op de transformatie van culturele identiteit. De garage die in de film te zien is, staat namelijk nu op de plek waar zich vroeger de Khedival Opera House – de koninklijke opera van Cairo – bevond. In dit operagebouw ging in 1871 Aida van Verdi in première, en honderd jaar later brandde het gebouw af. Op de plek van de opera werd een parkeergarage gebouwd, waarmee Cairo een belangrijke factor in haar culturele identiteit en geschiedenis verloor. 

Nothing Escapes My Eyes, David Krippendorff (2016)

De vrouw in de korte film van Krippendorff – de Arabische actrice Hiam Abbass – staat symbool voor het verliezen van een traditionele identiteit, of het aanpassen daarvan. Ze transformeert haar identiteit, maar het lijkt alsof het tegen haar zin in gaat – waarom huilt ze anders? De vrouw behoort zich conformeren aan de moderne samenleving, maar verzet zich er ook tegen. Ze lijkt zwak, naakt bijna.
De context van de Italiaanse opera – Aida is een Ethiopische prinses die gevangen wordt genomen als slaaf door de Egyptenaren en uiteindelijk moet kiezen tussen haar geliefde en haar vader- laat zien dat iemand zich tussen twee verschillende werelden kan bevinden en niet weet in welke wereld haar loyaliteit uiteindelijk ligt. Hierdoor krijg je bij de film van Krippendorff een gevoel van melancholie en verlies. Ben je een product van je cultuur of kun je jezelf aanpassen aan een andere cultuur? En waar hoor je dan thuis?

Een van de gedecoreerde muziekbladen (David Krippendorff, 2016)

De film is niet het enige werk in de tentoonstelling. Krippendorff maakte ook een korte video waarin teksten uit de musical West Side Story voorbij komen. Deze teksten gaan over raciale kwesties in Amerika – hoe actueel. Ze komen razendsnel voorbij op het scherm: AMERICA, WANTED!, I’M SCARED, ALL NIGHT. In de rest van de zaal hangen losse muziekbladen uit Aida, gedecoreerd met bladgoud. Sommige teksten van de bladen heeft Krippendorff vertaald vanuit het Italiaans naar het Arabisch. De Arabische vertaling is met bladgoud over de oorspronkelijke Italiaanse tekst gespoten. Dit laat weer transformatie zien – dit keer van het woord.  

Al het werk van Krippendorff lijkt onlosmakelijk met elkaar verbonden en lijkt meer te bevragen dan te concluderen. Hij verbindt een opera, een historische plaats, een musical en het begrip identiteit aan elkaar en laat ons zien hoe snel de wereld aan het veranderen is en dat transformatie onontkoombaar is. Uiteindelijk weet hij een wereld te creëren waarin nostalgie ons meevoert en ons laat nadenken over in hoeverre je van je eigen persoonlijke geschiedenis gescheiden bent.

De tentoonstelling Nothing Escapes My Eyes van David Krippendorff is nog te zien bij de C&H Gallery in Amsterdam tot 25 februari 2017.