Eindexpo HKU Utrecht, 2015

Lex Hoogendam: speelse video met de mac, camera, green screen en zichzelf in de hoofdrol; de kunstenaar voert o.a. een spel met het gezichtsherkenningskader van zijn camera uit, en plaatst zichzelf in diverse situaties.

Leo Postma: foto’s van bestaande situaties die niet in scene zijn gezet, maar zo zijn aangetroffen en vastgelegd. De foto’s zijn ook gebundeld in een boekje “Not in this picture” te koop.

Lea Schiess: poetische video-installatie getoond in twee met elkaar communicerende ruimten waarbij in de een het voorzichtig plukken van een pluizenbol van de paardenbloem met een pincet getoond wordt, en in de ander het pluisje op een hoopje valt. Aansluitend het blazen door een man tegen een plukje haar in de nek van een vrouw.

Eva Geutjes: geschilderde portrettenreeks van o.a. Freddy Mercury. Vooral intrigerend door de herhaling van de handeling en het portret in maar liefst 90 keer in dezelfde beperkte tinten en rake kwaststreken.

Rosie Roelofs: mixed media installatie. Subtiel werk waarbij etenswaren als chips en sesamzaadjes gegoten zijn in resp. gelvorm en hars, de pitjes in een boterham zijn roze beschilderd, zoals ook de ramen van deze ruimte. De foto toont een spiegel met vette vingers naast een binnenstebuiten gekeerde chipszak.

Bianca Filius: het meest mysterieuze werk op de expo: wat is het? Een gefotografeerd schilderij, of een foto van een diamant die daarna gephotoshopt is? Of is het een glow-in-the-dark-situatie van iets dat met lichtgevende verf is behandeld? De andere foto geeft helemaal niets prijs, het lijkt wel foto van het heelal of juist iets dat onder de microscoop ligt.

Joyce Peijzel: intrigerende schilderijen waarbij het beeld op diverse doeken uiteen lijkt te vallen en waar de kunstenaar onderzoek pleegt door eenzelfde situatie in contrasterende tinten af te beelden.

Wouter van der Laan: prachtige schilderijen variërend van zeer grote doeken tot kleine schilderijtjes. Vooral de kleinere schilderijen bevatten mooie details waarbij de achtergrond door de geschilderde objecten op de voorgrond doorschemert. Zeer preciese figuratie wordt afgewisseld met geabstraheerde ruimten en vormen.

Stefan Cammeraat: werk dat reageert op de kunst uit begin 20e eeuw van o.a. Kandinsky wiens tweedimensionale figuraties met allerlei dagelijkse objecten in ruimtelijke beelden opnieuw gecreëerd zijn.

Tami Vibberstoft: live performances gedurende de hele dag volgens een strak schema vol geregiseerde handelingen en opdrachten die door geprojecteerde teksten aan zowel de kunstenaar die met “she” wordt aangeduid en de bezoekers worden gesteld.

Dan Bee Choi: diverse speelse videowerken waarin ruimte, objecten en vloeibare verf een hoofdrol spelen. Het werk lijkt vooral een onderzoek naar vorm, kleur, licht, ruimte en maatverhoudingen te zijn.

Briede van Bemmelen: sculptuur van papier-maché. De binnenruimte van een auto wordt hier getoond, een beetje in elkaar gedeukt, maar nog wel als zodanig herkenbaar.

Joost Elschot: video, tekeningen met een busje in de hoofdrol. Binnen op een video is te zien hoe hij een oud busje opknapt. Met datzelfde busje kun je buiten op het terrein een spannend avontuur beleven. Mooi is vooral ook het stripverhaal dat hij nav dit busje getekend en geschreven heeft.

Koen Kloosterhuis: ruimtelijke installatie. Met alleen zwart en zilverkleurige elemanten werd deze ruimte ingevuld met balkjes, blokjes, zuilen, kogels en ballen (niet perfect bolvormig), een ronde schijf en een wand die in een curve de ruimte afbakent. Hier en daar lagen er ook objecten als een kam, zeep, tandenborstel en vork op de vloer.

Roy Vastenburg: vrolijke installatie met houten beelden, licht, video, lieflijke vogelgeluiden en af en toe een performance op de gitaar. Deze installatie lijkt uit het platte vlak van een stripboek te zijn gehaald om nu een ruimtelijk leven te kunnen leiden. De heldere kleuren, vereenvoudigde vormen maar ook het feit dat de beelden geen achterkant hebben (slechts hun vooraanzicht is beschilderd), geeft ze een cartoon-achtig karakter. Naast het blauwe puntfiguur, komt de ruit veelvuldig in de installatie terug, zelfs als een spekkie-podium met roze en gele kleuren. Hier treedt de kunstenaar in zo’n hemelsblauw puntmutspak op met zijn suikerroze gitaar die black-metal klanken voortbrengt.

en nog een foto vanwege de lol!

Eindexamenexpositie HKU: IBB-laan 50 en Tractieweg 41, Utrecht: vr.26 juni 10-21 uur, za. 27 en zo. 28 juni 11-17 uur