Dwalen door Beni Bischof’s pokerhotel
More toys, no doubt.
Fendi, Vuitton, Lamborghini
Hermes, Gucci and Cellini.
Prada, Rolex and Chanel
Gets mo’ pussy than in hell.
If you wanna pop that cherry
Try Bentley, Rolls and Burberry.
Warhol, Banksy on your walls
Rembrandt, Van Gogh deck your halls.
1 mil, 2 mil, 6 mil, 8
Appreciatin’ your art appreciate.
Chillin’ with herbs in your mansion,
Licensing, branding, for more expension.
Uit Texte 1 – Beni Bischof
De ontvangsthal van het Boijmans van Beuningen in Rotterdam, ook wel de Willem van der Vorm galerij, schikt zich tegenwoordig voor Sensory Spaces. Het is de titel van een concept waarin het museum een reeks solotentoonstellingen exposeert die zonder het kopen van een museumkaartje te bezoeken zijn. Iedereen is welkom in de zaal waar onder andere het werk van Liu Wei, Oscar Tuazon en Mike Nelson al te zien is geweest. Voor iedere editie in de reeks wordt één opkomende kunstenaar, nationaal of internationaal, gevraagd de ruimte op een verassende manier naar zijn of haar hand te zetten en deze vooral volledig te gebruiken. Eindresultaat is vaak een installatie of ingreep die ingaat op de specifieke ruimte en context van de zaal. Voor de negende editie nodigde het Boijmans de Zwitserse kunstenaar Beni Bischof uit, die de gehele hal tot een ruimtevullend pokerhotel en tevens doolhof wist om te toveren.
Dwalend door een casinohotel lijken de mogelijke sluiproutes oneindig te zijn. Vier witte deuren zijn verspreid over de muur van een lange, smalle gang. De wanden zijn net zo donkergroen gekleurd als het vilt van een pokertafel, het donker rode tapijt op de grond geeft de gang een obscuur sfeertje. Slechts één van de deuren in de gang is te openen en leidt wederom naar een smalle ruimte. Het is de opening tot een enorm gangenstelsel waarin de bezoeker overladen wordt door de chaos die er heerst.
Kleine schilderwerken bestaande uit dikke stroken pasta pronken aan de wand. In de hoek staat een honkbalknuppel van keramiek. Achter een gordijn bevindt zich een kleine ruimte waar boeken, onder andere publicaties van Bischof zelf, verspreid over de grond liggen en de bezoeker plaats mag nemen op een plastic tuinstoel. Aan de wand hangt een flatscreen TV waar snelle beelden van rode Nike Dunk High sneakers worden afgewisseld met knalroze dollartekens en bizarre filmpjes. Uit de speakers galmen vreemde geluiden en schel gelag. Waar ben ik beland?
Het doolhofhotel is er een om voor langere tijd in rond te zwalken. Wie na een aantal keer verdwaald te zijn de ruimtes en gangen herkent, zal toch keer op keer door een nieuw detail verrast worden. Aquarellen, collages en schilderwerk wordt afgewisseld door vreemde sculpturen en ruimtelijke installaties met knipperende stethoscoop lampen. Zoals een hangend vogelnest aan het plafond die tevens als asbak blijkt te dienen. Op de grond liggen drie verloren peukies in de hoek.
Wie niet opgeeft en uiteindelijk de juiste wegen bewandelt, belandt in een ruimte die het hart van de kunstenaar had kunnen zijn. Een ruimte waar alle chaos die je onderweg al tegen kwam, tot uitbarsting komt. Letterlijk tot uitbarsting. Wanden zijn bedekt met een vintage jungle behangetje en vervolgens bekleed met de meest bizarre collages en schilderwerken. Uit een koelkast steekt een arm. Een tafel bedekt met groen kleedje ligt afgeladen vol met tijdschriften, blikjes Red Bull en andere snuisterijen. Uit een orgel in de hoek klinkt muziek door een glas gevuld met bier die drie van de toetsen naar beneden duwt. Na de verdwaalpartij kan men hier gerust nog een uurtje vertoeven want in het atelier van Bischof kijk je pas écht je ogen uit. Alsof de kunstenaar druk aan het puzzelen was aan een nieuwe collage en alles plots uit handen heeft laten vallen om bij het vogelnest een sigaretje te roken.
Beni Bischof is de collage-koning van deze eeuw. Een uitbundige veel-maker uit Zwitserland die zijn inspiratie uit de massacultuur en de banaliteit van het dagelijks leven haalt. Hij mixt en matched, waarin mode, de virtuele wereld en foute bouquetromans terugkerende voorwerpen zijn. Ironie en serieuze zaken gaan hand in hand. Plaatjes die ons allen welbekend zijn weet Bischof om te flippen om er vervolgens een nieuw daglicht op te werpen. Wie de kunstenaar kent van zijn aquarellen en collages zal tijdens zijn toegift aan Sensory Spaces ervaren dat de man een alleskunner is en de ruimte tot één groot en met name speels gesamtkunstwerk heeft weten te verbouwen.
Tot 2 oktober kan men nog verdwalen in het pokerdoolhof van Bischof.
Voorafgaande deelnemers aan de serie Sensory Spaces :
Sensory Spaces 1 – Oscar Tuazon
Sensory Spaces 2 – Sabine Hornig
Sensory Spaces 3 – Elad Lassry
Sensory Spaces 5 – Siobhán Hapaska
Sensory Spaces 6 – Sara VanDerBeek