Apocalypse, a working title
A vision of heavenly secrets that can make sense of earthly realities
Proberen de tijd waarin je leeft te definiëren is een moeilijke opgave, misschien zelfs een onmogelijke. In het hier en nu leven brengt tegelijkertijd een bepaalde onwetendheid over dat hier en nu met zich mee. Dit idee over het niet begrijpen van het nu, genereert vragen waar curatoren Sjors Bindels en Valentina Gal zich toe verhouden. In de tentoonstelling Apocalypse, a working title stellen zij het onderzoek van het apocalyptische beeld tentoon. In een tijd waar beelden zich in al hun snel- en veelzijdigheid aanbieden en niet langer een uniek goed zijn, kun je je afvragen of wij langzaam de grip op het beeld verliezen? Moeten wij het enkele, uiteindelijke beeld nog altijd willen koesteren? Of de beeldenstroom waarin wij verkeren gewoonweg accepteren, wellicht zelfs omarmen?
Door oud werk uit de collectie van museum Van Bommel Van Dam, schilderijen van onder andere Henri Boot en Marc Chagall, samen te brengen met piepjong werk, laten zij een gesprek ontstaan tussen twee verschillende tijdsgeesten. Vroeger streefde men naar het enkele, uiteindelijke beeld in de beeldende kunst. Het beeld waar de meeste waarachtigheid in te vinden was. Dit gegeven wordt gekoppeld aan het hedendaagse, jonge kunstwerk, waar de veelheid en combinatie van beelden juist het uitganspunt lijkt te zijn.
Op een groot scherm danst een met een paars/roze vacht bedekt mensfiguur, de vacht deinst met het figuur mee en achtervolgt de soepele bewegingen van de dansende benen. Het werk van Valentina Gal laat de mensachtige creatie een surrealistisch bestaan leiden en speelt met de vraag: waar kijk ik werkelijk naar?
Borrelende fonteintjes, schimmig licht en een groot geel bord LET OP NAT! vormen het werk van Thijs Jaeger. De pruttelende waterbronnen en opstijgende rookwolken maken dat het geheel onheilspellend doet aanvoelen. Al eerder zag ik zijn werk tijdens de eindexamen expositie 2017 in Den Haag, waar hij een kleine benauwde kelder, ergens op het terrein van de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten, liet roken en groen slijm via de leidingen langs de muren droop.
Tegenover de strak ingelijste tekeningen en schilderijen staat het werk van Arash Fakhim. Twee panelen zijn vol geplakt, bestreken en verlicht, een glazen afgeronde plaat dekt dominant het werk van Armando af en richting de muur staat een plank met wieltjes met daarop een sculptuur. “Wanneer je luistert naar een bepaald nummer, waarvan je net niet krijgt wat je wilt, zo wil ik mijn beelden maken. Voor mij is het af wanneer je verlangt naar het volgende.”[1] Het verlangen, waar Fakhim over spreekt in een video-interview op zijn website, lijkt de bron te zijn van zijn werk en representeert tegelijkertijd datgene waar de tentoonstelling op gebouwd is: niet het opzichzelfstaande beeld, maar het verlangen naar, zorgt voor de hoeveelheid aan beelden om ons heen. Zo speelt Fakhim met de gedragingen van zijn eigen tijdsgeest en voedt hij de veel- en snelheid waarmee het beeld zich aan onze ogen voltrekt.
[1] http://www.arashfakhim.com/
Apocalypse, a working title is nog t/m 4 november te zien in museum Van Bommel Van Dam.
Ook adverteren op mistermotley.nl ? Stuur dan een mail naar advertenties@mistermotley.nl